Er zijn geen wolken meer ... al denken we aan meer

Palimpsest We hebben Vele levens Toch maar één Het is duizendmaal beschreven © hans h.

Oudere mensen dromen Met wolken 's avonds Wanneer het net nog niet Helemaal donker is lezen zij Hoe die liefde als de liefde van Nu naast zich Handenvingertoppen raken Jij en ik Noch meer noch minder Kom Laat ons samen Slapen Gaan © hans h.

Privacy In mijn handen een map oude teksten Op de grond valt een foto Met veel blauw Wat verkleurd door twintig jaren Totaal onverwacht Hoe ze naar me wuift Na zovele jaren Benieuwd en onbedacht Op papier en in kleur Zwaai ik terug Omwille van Zet ik de map terug Het is alsof Zij mij raakt Op grond van ©hans h.

Een muze  Een gedicht In een vorm past het niet Het kent geen normen Zingt als de zon een stuk uit je vel Waar geen hand naar grijpt Glipt het sneller dan een blik Een oogwenk verder Zonder broeden nest het Kippenvel in vele tongen Een wakker kind dat droomt Duim in de mond is het Een rups, een regenboog Een vlaag wind en Hop als een vlinder is het weg Onderweg, op zoek Naar een bloem In dezelfde kleur Die het vleugels geeft Het waarom, het hoe Is het onbekend Het is wat het is En waarheen het vliegt Mijn muze Zij heeft een naam Een gezicht   Dit gedicht niet © hans h.