Er zijn geen wolken meer ... al denken we aan meer

Het dagelijks verhaal Het is een wandeling De nieuwe dag is nu bij de zon Ergens in de blauwe lucht Maar niet hier Het is een wandeling, na de koffie Heen en weer, waar ik ging Met elke warme slok De tijd in de klok De klok aan de muur Het is een wandeling Met de wijzers van het uur Ik heb het graag zo nu Met de wijzers mee © hans h.

Geluk ( mijn autistische kant) is er als een mens begrijpt voelt dat hij meer is dan een stoel in een kamer © hans h.

De langste afstand Tussen vrienden is  Op een mum van tijd overbrugd De eerste stap is altijd Die eerste stap over de brug © hans h.

Als je alleen in huis bent Kun je de poespas observeren De hond ook Hoe zij met het puntje van haar snoet De dingen licht Die voor ons soms Zo zwaar te tillen zijn  © hans h.

Eerste zoen Kijk, ik sluit mijn ogen, ik ben aan zee. Net als toen die eerste keer zo is zij nu. Nog altijd, altijd zee. Schuim op de klippen, zout op haar lippen. Nog steeds, nog altijd nu. © hans h.

Wat geen naam heeft Hoeft niet benoemd te worden De tijd, de dagen, laat ze Gaan, verder gaan, niet vergaan Dichters hebben het in zich Om daar omheen te gaan Gaan is stappen naar, vanwaar Vandaar, van weg, naar waar Altijd terug is je rug Toch even naakt Omgedraaid, rugwaarts Nog even, kijk je om En niets rijmt Op wat niet is Spiegel is Zo ziet mijn buurman Mijn vrouw ook © hans h.

Dat Als dat in mij weg is Ben ik een ander mens Of misschien Ben ik geen mens meer Alleen ik kan dat benoemen Ik noem het eenvoud Bewust geen meervoud Dat nog aanwezig is © hans h.

Eigenlijk  Is "eigenlijk" een woord Dat echt zegt Wat je eigenlijk niet bent Het draagt  Zijn eigen lijk Het is eigenlijk al dood ©hans h.

In de wind Ik heb een windjammer Van parelmoer Hij hangt in een hoek Onder een luifel Hij tikt helder Vrolijk, in de wind De tijd doet dat ook Toch anders Onder dezelfde luifel © hans h.