Er zijn geen wolken meer ... al denken we aan meer

 

            Ik kies niet voor een lang gedicht           het verdwaalt zich           vertaalt zich in iets van rijm           in niets van mij.           Ik kies niet voor een kort gedicht           het kiest zichzelf           zijn eenvoud is op zich           al veel te veel.                                                   © hans h.

  Een verhaal, waar niets meer verdicht dan kleine letters aan het begin van elke zin die je niet zelf bepaalt.   Zo en niet anders wordt je tekst, niet zoals je wilt, verdorie. Lang is het zoeken soms. En nog doet hij het.   Telkens, telkens net of er een schakel in je hersenen doorbrandt, terug verbrand is, verbeten is. Telkens, telkens opnieuw, slash back, return.   Terug die zin, gevonden_ eindelijk.   © hans h.