Voor de zomer

Voor de zomer.

Maandagochtend, vrieskou, -5°. De maan voor drie vierden verduisterd door de aarde.
De trein in mijn dorp, de vele studenten, de hordes plooifietsen, de punctuele vijf minuten vertraging bij het binnenlopen van de trein in Gent. Net de aansluiting naar Brussel gemist. Drommen drummend van het ene perron naar het andere. Wachten in de vrieskou, de trein die binnenloopt, weer de studenten, kantoorbedienden als kantoorbenodigdheden chaotisch aanschuivend voor de zich openende deuren. Weer die plooifietsen, tientallen. Gevloek, gesleur, metaal op metaal, kleren die zich stuk scheuren aan uitsteeksels van plooifietsen. Openklappende laptops, oortjes van gsm's, de trein die vertrekt. Op bladzijde vierentwintig van "Patricia" , het laatste boek van Peter Terrin ligt een oortje omgeplooid.
Hoelang nog dit alles?
Niet lang meer, luttele maanden nog. De lente binnenkort en dan de zomer in als een vrije vogel.
Nog even, dit laatste stukje onafwendbare drukte.


© hans h.