U

#U



U



Het liefst zou ik U in alles sluiten

Alle kussens, overtollige dekens, gordijnen buiten

Alle zo gezegde vrienden, alles, geen moeite is mij teveel

U die mij in wol geverfd bekoorden



Ik breek het rijm van Uw zijn 

Met onrijm de foute woorden, ik zeg het U niet langer

Mijn tanden zijn Mijn handen, onrein

In alles omsluit ik U, stuit ik U 



Aan, tegen en onder

Uw linkerborst

Zo leunt Mijn hart



Zo verlegen als Uw eerste lief

Zoals

Zo ben ik niet



Niet U

Ook niet meer dan U

U niet


Nu niet
En nooit geweest


© hans h.





Reacties

Populaire posts van deze blog

Onderweg

Alles is kamers (voor K.G.)

Kriebels, als witte wolken

Winterslaap