Ik ben moeilijk


Ik ben moeilijk te doorgronden
Ik weet dat wel
Ik ben als een kudde geiten
Die elke avond voorbij je huis rennen
Met klingelende bellen

Ik ben dat eentje dat stilstaat en
Je recht in de ogen kijkt
Terwijl je scherp stelt
En net voor je afdrukt
Met de klik van de sluiter van je fototoestel
Ben ik alweer weg

Dat is net het leuke
Van ik en jij te zijn.

© hans h.
Moeilijk

Reacties

Populaire posts van deze blog

Onderweg

Alles is kamers (voor K.G.)

Kriebels, als witte wolken

Winterslaap